We Are REM

Beste supporters van Moeskroen, Ik heet Céline Mawet, ik ben 19 jaar jong en studeer Journalistiek aan de Arteveldehogeschool in Gent. Velen van jullie kennen mij als trouwe supporter van Moeskroen en komen mij dan ook vaak tegen in de tribunes overal in België. Voor de andere stel ik mezelf iets beter voor: Ik heb zelf altijd al iets in de sportwereld willen doen. Van kleins af aan werd ik gebeten door tennis en voetbal, die op dit moment nog altijd mijn grootste passies zijn. Vier jaar was ik toen mijn papa mij voor het eerst meenam naar een voetbalwedstrijd van Royal Excelsior Moeskroen. Mijn papa kwam van Luik, verhuisde naar West-Vlaanderen voor mijn mama en zocht hier een hobby. Daarom dus Moeskroen. Ook al herinner ik me daar niets meer van, het was een start van iets die heel lang zou blijven duren. Aan 6-jarige leeftijd ging ik samen met mijn neef, die twee jaar ouder was, in de ‘espace jeune’ staan. Een veilige plaats waar de kinderen naar de voetbal konden kijken. Alhoewel, veilig voor scheldwoorden was het niet. Ik leerde er zowat alle mogelijke grove woorden die er bestaan. Ik leerde er ook hoe voetbal en de supporters in elkaar zaten. Zo ging het dus verder, ieder jaar opnieuw kreeg ik een abonnement en werd de voetbalclub mijn kleine obsessie. 2009 was voor mij, mijn ouders en voor de meeste onder jullie een gruwelijk jaar. De club was het faillissement nabij. Wachten op iemand die onze club zou overnemen en ons allemaal terug hoop zou geven, was iets waarbij we machteloos stonden. Het was iets dat uiteindelijk niet zou gebeuren. Ik kan eerlijk zeggen dat ik veel tranen heb gelaten. Mijn kleine obsessie werd een grote. Uiteindelijk bleven we Royal Excelsior Moeskroen steunen, die zijn naam veranderde in Royal Moeskroen-Péruwelz door een fusie met RRC Péruwelz eind januari 2010. Na een lange vijf jaar kwam Moeskroen-Péruwelz terug van vierde klasse naar eerste. Geen enkel moment heb ik ze, als supporter, laten vallen. Nu wil ik meer zijn dan een supporter. Ik wil iets voor de club en voor jullie betekenen. Daarom startte ik in de zomer van 2015 met deze facebookpagina. Met ‘We Are RMP’ wil ik jullie wekelijks op de hoogte houden van de nieuwtjes van de club in het Frans en in het Nederlands. De tweetaligheid vind ik zeer belangrijk om een maximum aan volk aan te trekken. Jullie zijn nu momenteel met een 500-tal en ik hoop dat dit aantal iedere dag nog stijgt. Bedankt voor het volgen!

Céline Mawet